League Of Legends Kanlı Ay Pyke

League Of Legends Bedava Kanlı Ay Pyke Kodu, lol Kanlı Ay Pyke kodu, bedava Kanlı Ay Pyke kodu,Kanlı Ay Pyke kodu, league of legends Kanlı Ay Pyke kodu, lol free Kanlı Ay Pyke code



Mazier çürümüş kalasların üstüne serilmiş. Dalgalar altındaki taşları yalıyor. Yavaşlamakta olan kalbi, kanını denize pompalıyor. Kırpamadığı gözleriyle tepesindeki gecekondulara ve onların da ötesindeki yıldızlara bakıyor.
Pyke kadının yüzünü bir kere daha inceliyor. Mazier'in ölü gözleri zihnine saplanıyor.
Bir jaull avı gemisi. Dört direkli, yelkenleri lime lime. Dalgalar dağ gibi yükseliyor.
Açık deniz rüzgârında uçuşan uzun saçlar. Güvertedeki düzinelerce yüz. Seyrediyorlar. Mavi gözler. Mazier'in hayretle açılmış mavi gözleri.
Ve sonra, dişler.
Mazier'in inci dişleri değil. Sapsarı, kılıç büyüklüğünde dişler. Aralarından gemi görünüyor. Işık azalıyor. Kapanıyorlar. Jaull'un ağzının içi. Gevşek duran kurtarma halatı. Kesilmiş.
Hayvanın kaygan dili. Gözlerine dolan ter. Tutunacak yer bulamayışı. Denize atla. Yüz, yüz...
Jaull'un dişlerinin sımsıkı kapanışı. Sonra acı. Sonra karanlık.
Gemi uzaklaştı. Gözler de.
Mazier'in gözleri.
Güçlü kuvvetli bir denizciydi. Eveeet... O da oradaydı. Halatımı o kesti.
Pyke sürekli yere bakarak cesedi çizmesinin ucuyla dürtüyor. Kadını ayağıyla iskelenin kıyısına kadar itekliyor. Bir tekme daha atınca Mazier suda yüzmeye başlıyor. Köpekbalıkları ziyafetin kokusunu hemen alıyor. Daireler çiziyorlar. Çeneleri açılıp kapanıyor. Okyanus hiç zaman kaybetmiyor.
Pyke güçlü kuvvetli denizci Mazier'i listesinde ararken, martıların nağmeli çığlıkları rüzgâra karışıyor. Kadının parşömendeki ismini kırmızı mürekkeple karalıyor.
Dehşet'in mürettebat listesindeki son isim bu.
Bu kadar. Başka isim kalmadı, sadece bir sürü kırmızı çarpı var. Bu kadar mürekkebi nereden buldum...?
Pyke'ın içini kemiren bir şey var. Rahatsız, huzursuz, tatminsiz bir his. Midesindeki tuzlu suları kaynatıyor. İşi bitmiş olamaz. Güvertedekiler çok kalabalıktı. Belki de yanlış listeyi aldı. Belki artık listenin önemi bile yoktur.
Ölmeme seyirci kaldılar. Bir sürü kişi. Sayısız defa.
Başka bir ses. Martı sesi değil. Dalga sesi değil. Dişlerin kapanma sesi değil. Kafasının içinde durmadan, durmadan “İşin daha bitmedi!” diye çığlıklar atan ses değil. Yüzen şehirden hatırladığı yıllar öncesinin müzikleri değil.
Yeni bir ses bu. Gerçek bir ses. Şu an ve burada çıkan bir ses.
Pyke canlı gözüyle bakınca, tahta merdivenlerin ağır çizmeler altında bel verdiğini görüyor. Tıknaz bir adam kıyıya çekilmiş, dalgalarla inip kalkan teknelere doğru yürüyor.
Her yere saçılmış kanı görünce duruyor. Elini ceketine sokup çakmaklı bir tabanca çıkarıyor. Namluyu göğsüne yakın tutuyor. Nişan alıp ateş etmeye hazır. Tam bir geri zekalı gibi.
Pyke ay ışığına çıkıyor. Adam hayalet görmüş gibi oluyor. Dudaklarını birbirine, liman bankacılarının keselerinden bile daha sıkı yapıştırıyor. Gözleri irileşip denizanası gibi, meltemle ürperen deniz gibi titremeye başlıyor.
“Kim var orada?” diye bağırıyor.
Gel de gör.
Tabanca Pyke'ın kafasına nişanlanıyor. Işık çakıyor, patlama sesi geliyor. Atış isabetli olmasına rağmen tahtaları parçalıyor çünkü Pyke artık durduğu yerde yok.
Sise karışmış.
Tuza ve su damlalarına ayrılıyor. Kendisine hortlak dediklerini duymuştu. Yarı yarıya haklılar.
Tıknaz adam silahını yeniden dolduruyor. Kırışık alnı boncuk boncuk terliyor.
O birkaç kıymetli saniyede Pyke onun çevresini sarmış durumda. Havanın arkasında bir yerlerde, iki dünya arasında durmuş onu inceliyor. Korku dolu, tezek rengi gözleri. Darmadağınık beyaz sakalı. Sarkık yanakları, çarpık burnu, çatlak dudakları, leş meyhane kavgalarından güreşçi kulağı gibi şişmiş kulakları.
Kaptana benziyor.
Adamdan tatlı, diken diken bir korku kokusu yayılıyor. Hani şöyle insanın çizmelerini bile titreten cinsten.
Kaptan gibi kokuyor.
Pyke emin olmalı. Yeniden biçim alıyor. Zaten iri yarı bir adamdı, artık denizin hediyesi olan o ışıklı, şeytani gözüyle kendini daha da büyük hissediyor. Gümbürtülü sesiyle, adını söyle, diyor.
Adam arkasında birinin belirivermesini beklemiyordu. Kimse beklemez zaten. Hayallerinde, kâbuslarında veya barlarda anlattıkları hikâyelerde beklediklerini iddia edebilirler. Ama gerçekte herkes korkudan donuna doldurup yüzüstü yere kapaklanır. Bu tıknaz kaptan da kuralı bozmuyor. Kendi aptal çizmelerine takılıp, içi konserve dolu bir çuval gibi merdivenlerden yuvarlanıyor.
Pyke basamakları yavaş yavaş iniyor. Limana bir Noxus gemisi demir atmış. Ticaret gemisi mi, hıyanet gemisi mi? Ne farkları var ki? Ona yok gibi geliyor.
Ben bu basamaklardan inene kadar duymak istediklerimi anlattın anlattın.
Adam öksürüp tıksırıyor, belli ki yelkenlerindeki rüzgâr alınmış. Nefesi sıkışıyor. Karada balık gibi. Tombul ellerini uzatıyor.
Seni hatırlıyorum...
Basamağı iniyor.
Güverteye, ellerin beyazlayacak kadar sıkı tutunuyordun...
İniyor.
Adam ayaklanmaya çalışıyor ama dizi burkuluyor.
Pyke iniyor.
Seyrediyordun.
İniyor. Bir rıhtım sıçanı adama yaklaşıyor. Yakında yemek yiyecek.
Gülümsüyordun.
Tükürüklü bir ses. Adam ağlamaya başlıyor. “Y-yapma n'olur... Ne diyorsun anlamıyorum bile...”
Pyke iniyor.
Adını söyle. Hemen.
“Beke! Beke Nidd!”
Pyke merdivenden inmesine bir basamak kala durup mürettebat listesine bakıyor. Kırmızı işaretlerle dolu. Bütün isimlerin üstü çizilmiş.
İşte, şurada. Beke Nidd. Gemi subayı.
Üstü çizilmemiş. Ayan beyan yazıyor. Herhalde kâğıdı yanlış katlamış.
Beke Nidd. Evet, seni hatırlıyorum. Sen de oradaydın.
“Seni hayatımda görmedim! Bu Bilgewater'daki ilk...”
İnsanlar, yanaklarına kancacı usturası batınca pek yalan söyleyemiyor. Yalvaramıyorlar, bilmedikleri gerçekleri söyleyemiyorlar.
Pek yararlı bir araç şu ustura. Sertleştirilmiş köpekbalığı kemiğinden yapılmış. Çelikten de keskin. Çok iyi deliyor, eti de kemiği de yarıyor. Debelendikçe daha da gömülüyor. Beke şu an bunu bizzat tecrübe ediyor. Gözleri bayağı korkulu bakmaya başladı.
O gözler Pyke'ın zihnine saplanıyor.
Anıları deniz gibi yükseliyor. Pyke zihnini açıp suların dalga dalga dolmasına izin veriyor. Beke'in gurultulu yakarışları boğulup gidiyor.
Bir jaull avı gemisi. Dört direkli, yelkenleri lime lime. Dalgalar dağ gibi yükseliyor.
Açık deniz rüzgârında dalgalanan karmakarışık bir sakal. Güvertedeki düzinelerce yüz. Seyrediyorlar. Tezek rengi gözler. Beke Nidd'in hayretle açılmış tezek rengi gözleri.
Ve sonra, dişler.

 Kanlı Ay Pyke 1350 RP